|
|||||||||
|
Francesco Piu, geboren en getogen in Osilo, in de Italiaanse regio Sardinië, is een multi-instrumentalist, als het om akoestische snaarinstrumenten gaat: van akoestische gitaar over dobro, banjo tot Weissenborn lap steel. Na zijn debuut 'Blues Journey' (2007) voor Groove Company volgde in 2012 (met Keb’ Mo’ als producer) 'Ma-Moo Tones', wat een woordspeling op de traditionele Sardeense maskers, de mamuthones is. Het is de kruisbestuiving die Piu nastreeft van zijn eigen Sardeense roots met zijn geliefde Americana. Het is dan ook niet uitzonderlijk dat Piu zijn blues graag doorspekt met funk en rock. Dit is uiteraard geen bezwaar als e.e.a. deskundig en liefdevol gebeurt. In 2014 bracht Piu een tweede live album ‘Live @ Bloom’ uit, waarin hij een hybride gitaar met twee bassnaren gebruikte, de Reani gitaarbas. ‘Peace & Groove’ volgde in 2016 en in 2018 ‘The Cann O’Now Sessions’, een album dat Piu opnam met de Peace & Groove Band. Piu deed al vaak het voorprogramma van verschillende Amerikaanse “groten” zoals o.a. Johnny Winter, Jimmie Vaughan, Robert Cray, Charlie Musselwhite, The Derek Trucks Band, Albert Lee & The Fabulous Thunderbirds én alle Italiaanse concerten van de "John Mayall 85th Anniversary Tour". Doordat hij in eigen land een wedstrijd won, mocht Francesco Piu Italië vertegenwoordigen in de IBC in Memphis, TN. De livemuziek begint weer langzaam op dreef te komen en Francesco Piu & The Groovy Brotherhood liet de kans niet aan zich voorbijgaan, om na zijn laatste studio album ‘Crossing’ (2019), een van zijn laatste concerten vast te leggen met de nieuwe line-up van Groovy Brotherhood. Naast de stem en gitaar van Piu, zijn het Roberto Luti op gitaar, Davide Speranza op mondharmonica en Silvio Centamore op drums, die mee voor de groove zorgen. ‘Live in Paris’ werd opgenomen op 24 september 2021 in het Théâtre Municipal in Sens. Piu viert zo niet alleen zijn terugkeer op het podium na de stop vanwege de covid, maar ook de broederschap met de muzikanten die hem in deze line-up vergezellen. Het album bezegelt daarnaast ook de sterke band die Francesco & Co. hebben ontwikkeld met het Franse publiek en met Frankrijk sinds 2010, het jaar waarin zijn talrijke optredens op festivals en in theaters begonnen. Meer dan zeventig minuten duurde het optreden die avond in Sens. Op de setlist stonden elf nummers sterke en soms stevige blues/rock, waarbij de gitaren van Piu en Luti een beslissende hoofdrol spelen. Dit werd al duidelijk vanaf de funky opener “Down on My Knees” maar onderga je verder ook in nummers als “In the Cage of Your Love”, “Hold On” en de afsluiter “Trouble No More”. Daarnaast en tussendoor was er voldoende afwisseling met o.a. de Ry Cooder klassieker “Jesus is on the Mainline”, de Vera Hall-hit “Trouble So Hard” en het soulvolle gospel “You Feed My Soul”, waarbij we konden genieten van Piu’s uitstekende veelzijdige stem, die zich heel expressief aanpast aan de meest diverse uitingen van zwarte muziek. Nummers die ik hier daarom ook zeker moet vermelden zijn het intrigerende “Black Woman” en de mooie ballade “Mother”. “On their album 'Live in France' Francesco Piu and his band The Groovy Brotherhood are masters in playing different roots styles. From folk/blues to funk, from rock to soul, they know how to quickly impress any music lover…” (ESC for Rootstime) Eric Schuurmans
Albumtrack list: 01. Down on My Knees – 02. Jesus is on the Mainline [Ry Cooder] – 03. Gotta Serve Somebody – 04. Trouble So Hard [Vera Hall] – 05. You Feed My Soul – 06. Overdose of Sorrow – 07. In the Cage of Your Love – 08. Black Woman – 09. Mother – 10. Hold On - 11. Trouble No More | Music/Lyrics as [noted] © 2022 | Album credits: Francesco Piu: vocs, guitars / Roberto Luti: guitar / Davide Speranza: harmonica / Silvio Centamore: drums Discography FRANCESCO PIU: Live in France, w/the Groovy Brotherhood [2022] | 4-Crossing [2019] | The Cann O’Now Sessions, w/Peace & Groove Band [2018] | 3-Peace & Groove [2016] | Live @ Bloom [2014] | 2-Ma-Moo Tones [2012] | Live @ Amigdala Theatre, Francesco Piu Trio [2010] | 1-Blues Journey [2007] |
|